Guido en Agnes op weg

Ik deelde mijn hut met 2 jonge Duitse hikers. Ze boden me direct een tas koffie aan zodat we samen konden ontbijten. Ik legde in mijn beste Engels uit vanwaar ik kwam, waarheen ik ging en ook een woordje uitleg over onze wandel- en fietservaringen en het doel, dorpsontwikkeling in India.
Dit is de reden waarom ik alleen stap, ik ken slechts enkele woorden engels en geen duits, als ik met Guido of andere op tocht ben durf ik niets te zeggen en nu moet ik wel als ik contact wil leggen.
Op mijn planning stond 26 km. maar het werden er weer 30. De afstand is langer enerzijds omdat de berghut 1 km. van het vertrekpunt lag en anderzijds omdat de jeugdherberg van Bad Münstereifel ook een goed stuk buiten het centrum ligt, reken daarbij nog wat rondlopen in de stad en je hebt al snel 4 km meer gestapt.
Ik zit intussen in de hoge Eifel met minder bossen, meer open vlaktes en dorpjes langs mijn weg. Ik genoot van de vergezichten, de weiden staan vol met paardenbloemen wat het landschap nog mooier maakt.
Vandaag heb ik heel wat geklommen 811 hoogtemeters om precies te zijn. De klim naar de JHB was de zwaarste, hij ligt 165 m. boven de stad.

Vandaag is het Pasen en ik neem een halve rustdag.
Pas om 10:15 vertrokken en nog eens door het dorpje gelopen, de kerk en de burcht bezocht en daarna langs de kruisweg, jawel met 14 staties naar de Abdij Mariawald geklommen. Ik had op goede vrijdag de kruisweg gemist maar nu heb ik hem beklommen. Enkele fotootjes genomen en rustig naar Gemund gewandeld. Op de toeristische dienst een goedkope slaapplaats gaan vragen en zo kom ik terecht in een berghut.
Heb intussen 15 dagen gestapt en bijna 400 km. Ik geniet nog van elke stap.

Ik had de weg van camping naar camping zelf laten berekenen door routeyou maar dat was toch niet de beste oplossing. Ik blijf beter op de E8. Het programma houdt geen rekening met afgesloten wegen en als je de E8 volgt word je tijdig omgeleid en moet je niet terugkomen. Al bij al heb ik dit overleeft maar 2 keer op 3 dagen meer dan 35 km. is een beetje teveel van het goeie. Ik liep weer een hele dag door de bossen en af en toe kwam ik op plaatsen met mooie vergezichten. Het verwondert me niet dat de Eifel zo gegeerd wordt door hickers.
’s Middags heb ik in Vossenack voor amber 8,50 € een dagschotel gegeten. Op dit plaatsjes komen de heel goed beschermde mountainbikers in snel tempo de berg afgereden . Er zijn speciale paadjes hiervoor aangelegd. Het wandelpad loopt ernaast.
Omdat ik al 25 km had gestapt in Schmidt wou ik daar overnachten maar het gasthof was gesloten en het hotel was volzet. Dan toch maar naar de camping en weer kwam ik aan een afgesloten weg zodat de camping verder lag dan me lief was, maar niet geklaagd, het was een pracht van een camping en na een douche was de vermoeidheid weer uit mijn lijf. Dat het paaszaterdag was heb ik gehoord, om 22 uur hebben de klokken zeker een ¼ uur geslagen, dat mag in Bredene zeker niet.

Na een foto en 3 kussen namen Elisabeth en ik afscheid en gingen elk onze eigen weg.
Ik vertrok na 10 uur want het was een korte trip. Aken liet ik links liggen, ik had de Dom al bezocht en wou het bedevaartsoord Kornelimünster met zijn Abdijkerk bezoeken. Het was Goede Vrijdag en ik ging ervan uit dat er om 3 uur een kruisweg zou zijn maar als ik eraan kwam bleek dat de kruisweg om 11 uur plaatsvond. Dan maar een bezoek aan de kerk, een beetje rondgekuierd in de stad en rustig naar de camping gewandeld
Het was de eerste maal dat ik mijn tentje rechtzette maar bij zo’n mooie dag is dit een plezier.

Dit was voorlopig de langste tocht, 35,7 km stond op mijn teller en nu heb ik in totaal 328 km. gestapt.
Ik ben zoals gewoonlijk rond 8:30u. vertrokken en speelde de hele dag met de grenzen tussen Nederland, Vlaanderen en Wallonië. Uiteindelijk aan het 3landenpunt stapte ik Duitsland binnen om het de volgende 40 dagen niet te verlaten. Het was een dag om van de genieten, ik volgde voornamelijk de GR en genoot van de rust, de stilde en de zon.
In de JHB van Aken wachtte mijn fietsvriendin Elisabeth me weer op. Ik was juist op tijd voor het avondeten wat ik gelukkig besteld had. Ik heb beslist om morgen verder te stappen tot in Kornelimünster, ze voorspellen weer goed weer en het is maar 13 km.

Ik was gisteren 2 minuutjes te laat op de toeristische dienst en wou toch een stempel van Tongeren in mijn pelgrimsboekje. Na 13 km stapte ik voorlopig Vlaanderen uit en Wallonië in. Ongelooflijk ik ging water vragen in het eerste huis dat ik tegenkwam en ze verstonden geen Vlaams. Ik kwam ook nog voorbij een heel opvallende molen ” le moulin de Broukay” in Bassegne.
De winkel op mijn route had juist zijn sluitingsdag en daardoor moest ik weer enkele km rond om me van picknick te voorzien.
Het veer bracht me over de maas en zo stapte ik Nederland in. Ik had afgesproken met mijn fietsvriendin Elisabeth, we brachten onze avond door op een gezellig terrasje met zicht op de maas en planden al nieuwe fietsvakantie. Elisabeth bedankt voor de lekkere maaltijd.

Ik genoot nog volop van de bloesems op de oude Romeinse weg. Ik heb echt de beste periode gekozen om van deze wondermooie omgeving te genieten . Het was ook de eerste dag zalig weer en zeker 100 fietsers en wandelaars hebben mijn pad gekruist.
Tijdens mijn appelpauze stuur ik altijd een WhatsApps naar de familie en het was schrikken als ik mijn GSM aanzette en de beelden zag van de brand van de Kathedraal Notre Dame in Parijs.
Eens Borgloon verandert de omgeving, de fruitbomen maken terug plaats voor grote akkers.
Ik was vroeg in Tongeren en nam de tijd om de stad te bezoeken.

Ik had ’s morgens de tijd genomen om te vertrekken, ik wou wachten tot het warmer werd en had geluk in de namiddag werd het zonniger.
Normaal is de afstand tussen Tienen en Sint-Truiden 18 km. Maar de trek stuurde me door Hakendover en als ik de steenweg kruiste was ik nog maar 3 km. Van Tienen verwijderd en had ik al 7 km op mijn teller.
Niet getreurd, enkele km later kon ik genieten van de eerste bloesems. Het was de eerste dag mooi weer en aan de kerk van Orsmaal picknickte ik in het zonnetje voor het lemen kosterhuisje.
Ik wandelde verder door de bloesems en zo bereikte ik Sint-Truiden sneller dan gedacht. Als ik er aan kwam stelde ik vast dat ik er nog nooit was geweest. Ongelooflijk zo’n grote markt vol met terrasjes en in het midden auto’s. Ook hier is koning auto nog de baas. Enkele kerken bezocht, een foto van het stadhuis, geen terrasje maar verder naar Mark en Kris. Ik kwam Mark op mijn weg al tegen en werd er ook goed ontvangen met een mocktail en een lekkere maaltijd. Ik vertelde over de projecten in India en we keken samen naar foto’s van Oeganda en zo wist ik niet dat de Kathedraal van Parijs gedeeltelijk is afgebrand.

Ik begon mijn 2de week en zou vanaf nu alleen stappen. Ik was als voorbereiding in het Hageland gaan wandelen en heb toen ontdekt hoe mooi het was maar ook deze keer genoot ik van enkele stukjes ongerepte natuur, natuurlijk veel te weinig !!!, maar natuurpunt doet zijn best. Ik wandelde over een stuk kasseien langs een oude Romeinse weg en daarna door smalle landweggetjes. Af en toe wou ik een korte weg nemen als de GR maar dat moest ik bekopen, rugzak af en op de knieën de takken onder. Ik ben toch niet zo slim als ik dacht.
Het was koud en dat heeft het voordeel dat je niet lang blijft zitten en om 15 uur was ik al op mijn overnachtingsplaats in Tienen.

Deze morgen samen met Simonne richting Vilvoorde gestapt en aan het station kregen we gezelschap van Martine. We stapten al vertellend door de zielige stad en voor we de landelijke weggetjes ingingen verliet Simonne ons. Martine en ik stapten verder voor een groot deel onder de opstijgende vliegtuigen. We picknickten er zelfs onder en begrijpen niet waarom er daar nog wordt gebouwd. Ik had niet verwacht dat er nog zoveel landweggetjes zijn tussen Vilvoorde en Leuven. Eerst langs een schroothandel met de paste figuur op de bank (Ik durfde gaan foto maken hij had zeker geld gevraagd) en daarna langs het provinciaal instituut voor groenten en moestuin stapten we Leuven binnen.
Ik zette Martine af aan het station en 10 minuten later werd ik ontvangen door Annette waar ik de weg naar de bad- en logeerkamer al ken.